Suriye’de Beşşar Esed rejiminin saldırılarında annesini, babasını, teyzesini ve 7 aylık bebeğini kaybeden İdlibli Mahmud Kefertoni, aynı saldırıda yaralanan eşi ve çocuklarının tedavi olacağı günü bekliyor.
Esed rejiminin 5 yıl önceki Serakib ilçesine düzenlediği varil bombalı saldırılarda ailesinden dört kişiyi kaybeden Kefertoni, dizinden aşağısını kaybeden oğlu, yüzünün bir kısmı yanan kızı ve ayaklarını kaybeden eşinin tedavisi için yetkililerden yardım istiyor.
Saldırıdan sonra doğduğu ilçeyi terk ederek 6 çocuğu ve eşiyle birlikte İdlib’in Rasafa köyüne sığınan 34 yaşındaki Kefertoni, o günleri hatırlamamak için yıllardır doğduğu ilçeye gitmiyor.
Kefertoni saldırı gününü şöyle anlattı:
“O gün evde değildim. Serakib semalarında Esed rejiminin helikopteri uçuş yapıyordu. İlk attığı varilin evimizin yakınlarına düştüğünü fark ettim. İkinci varilin evimizi hedef alacağından emindim. Koşmaya başladım. O an evimizin yolu öyle uzadı ki sanki Serakib’ten Şam’a kadar koştum. Eve varıp durumu görünce gücüm yettiği kadar haykırdım ve bayıldım. Saldırıda oğlum Ömer evin dışında, ağacın üzerinde oynuyordu. Burada dizine bir şarapnel parçası gelmiş. Hastanede hemen bacağını kestiler. Can veriyordu. Kızlarımın yarası daha tehlikeliydi. Kızım ‘baba beni hastaneye götür’ diye haykırıyordu.”
Kefertoni, saldırıda sağ kurtulan eşinin, daha sonra kendisine, yıkıntılar arasında, teyzesi ve çocuğunun acı içinde can verdiğinden bahsettiğini aktardı.
Enkazdan annesi, babası, teyzesi ve 7 aylık çocuğunun cesetlerini komşuları yardımıyla çıkardığını belirten Kefertoni, “Daha sonra ambulansa bindik. Babam ölmüştü. Ona baktım yüzü kan ve tozdu.” diye konuştu.
“Kesik bacağına bakarak ağlamaya başlıyorum”
Saldırıda 7 yaşındaki oğlu Ömer’in de bacağından yaralandığını söyleyen Kefertoni, oğlunun okula gidemediğini ve yürüme engelli olduğunu söyledi.
Kefertoni, “Ömer uyuyunca kesik bacağına bakarak ağlamaya başlıyorum. Akranlarının nasıl koştuğu aklıma geliyor. Basit bir protez takıldı. Altı ayda bir yenilenmesi lazım. Ama 5 yılda üç kez temin edebildik. Uzanacak bir yardım eli bekliyoruz.” dedi.
“Onu bu halde kimse kabullenmiyor”
Aynı saldırıda yüzünün bir kısmı yanan Luceyn de tedavi olacağı günün hayalini kuruyor.
9 yaşındaki Luceyn, yüzündeki yaralardan utandığını ve kendine güvenini kaybettiğini, arkadaşlarının da kendisinden korktuğunu söyledi.
Küçük Luceyn, “Bu yıl üçüncü sınıfa geçtim. Yüzümün eski halini istiyorum. Ameliyat olmak istiyorum ki arkadaşlarım okula gittiğimde benden korkmasın.” dedi.
Luceny’in okumayı çok isteğini belirten Kefertoni de şunları kaydetti<<:
“Kızım sınıf birincisidir. Okumaya çok meyli var ama yüzündeki yanık gelecekte onu olumsuz etkileyecek. Sadece kardeşleriyle oynayabiliyor. Onu bu halde kimse kabullenmiyor.”
Yorum ekle