Semerkand – Buhara – Taşkent hattı, aziz Türkiyemizin hikayesinin mayalandığı ana havzadır. Bu şehirlerde kurulan dil, Anadolu ve İstanbul üzerinden Balkanlar ve Afrika başta olmak üzere dünya haritasını da inşa, ihya ve imar etmiştir.
Mücerret’te zaman zaman özel bazı dosya ve çeviriler yayınladığımız siz kıymetli okurlarımızın malumudur. Türkçe’nin büyük kurucu babalarından Ali Şir Nevai üzerine dünyanın sayılı uzmanlarından olan çok kıymetli Abdullah Murad’ın takdimiyle, sizlere, bir şiir demeti sunmak istiyoruz.
Bugünlerde 70 yaşını selamlayan Üstad Yoldaş Eşbek’e, İstanbul’dan selam ve hürmetlerimizi sunuyor, iyi okumalar diliyoruz.
*
Yoldaş Eşbek 1 Eylül 1952 tarihinde Semerkand ili İştihan ilçesinde doğmuştur. 1977 yılında Özbekistan Milli Üniversitesi Filoloji Fakültesinden mezun olmuştur. “Özleyerek Yaşarım” (1981), “Yüksek Ağaçlar” (1985), “Mavi Turnalar” (1987), “İyiliğe Bakarım” (1988), “Ağaçlar Masalı” (1989), “Hayat Çiçeği”(1990), “Ebedi Mesafe” (1991), “Laleler Açıldı” (2018), “Ağlayan Kız” (2019), “Gözbebeğim” (2020), “Vatan Nedir?” (2021) gibi şiir kitapları yayınlanmıştır. “Mengu Mesafe” (Ebedi Mesafe) kitabı 2015 yılında Ankara’daki ” EYSEM” Yayınevinde Türkçe olarak basılmıştır.
Yoldaş Eşbek Türkçeden 50’den fazla eserleri Özbekçeye tercüme etmiştir.
70 Yaşını karşılamakta olan ender şair, yetenekli tercüman, “kelebek kalpli” Yoldaş Eşbek’a Allah’tan hayırlı ve bereketli uzun ömür, âfiyet dileriz.
YIG‘LAYOTGAN QIZ
Bu og‘ir bog‘ ichra og‘ir qadamlar
Tashlab ketayotgan og‘irgina qiz,
Dunyo ko‘zlaringdan dunyo alamlar
Tomchilar, har biri bir ulkan yulduz.
Tomchilar ko‘zingdan norasidalik,
So‘zga aylanmagan yonish tomchilar.
Beshafqat diydormi og‘ir judolik,
Yo‘qotish tomchilar, topish tomchilar.
Yo‘q, seni aldagan, birov aldagan,
U seni sevgandir, yo‘q, yo‘q, sevmagan.
Ko‘ksingga chiroyli o‘qlar qadagan,
Birovlar aldagan, birov aldagan.
Tomchilar ko‘ksingdan kelayotgan kuz,
Og‘ular tomchilar, gullar tomchilar.
Yaqin xotiralar… idrok faromush,
Vijdoningni o‘yib urar tomchilar.
Vijdonsiz nomusli niqobin qo‘ymas,
Vijdonning har dami ruhiy iztirob.
Vijdonsiz xatosiz kunlardan to‘ymas,
Vijdon bu xatodan ulg‘aygan azob.
Seni yupatmoqqa jur’at yo‘q menda,
Sen mening kechmishim, umrim bo‘lagi.
Faqat men qayg‘ular tilarman senga,
Kattakon quvonchning unsiz o‘lanin!
Aldanmoq tilarman senga ko‘p marta,
Aldanmoq — dunyoga nazar, anglamoq.
Aldanmoq — ko‘z yoshi qilmoq, yo‘q, artmoq,
Aldanmoq — kurashga otlanmoq demak.
Yig‘lamoq tilarman, qaynab yig‘lagin,
Tishlaringni sekin qayrab yig‘lagin!
O‘nta mard o‘g‘loning bo‘lguncha yig‘la!
Yuzta mard o‘g‘loning bo‘lguncha yig‘la!
Mingta mard o‘g‘loning bo‘lguncha yig‘la!
Paymonang to‘lguncha, to‘yguncha yig‘la!
Ular lazzatxo‘rlar, qaroqchilardir,
Umrlari uzun, sob bo‘lmas, esiz!
Bu dunyo — aslida aldoqchilardir!
Bu dunyo — aslida yig‘layotgan qiz!
Men senga qo‘shilib yig‘lay olmasman,
Faqat bosh egaman qaygungga so‘zsiz.
Men senga talpinib, aslo tolmasman,
Men seni sevaman, yig‘layotgan qiz!
AĞLAYAN KIZ
Bu ağır bahçeden ağır adımlar
Her an atıp geçen ey sen ağır kız.
Dünya gözlerinden dünya acılar
Damlalar, her biri büyük bir yıldız.
Damlalar gözünden her an öksüzlük,
Söze çevrilmemiş yanmak damlalar.
Şefkatsız vuslat mı ağır ayrılmak,
Kaybetmek damlalar, bulmak damlalar.
Yok, seni aldatmış, biri aldatmış,
Sevmiş olabilir, hayır, sevmemiş.
Göğsüne güzel bir mermi saplamış,
Birisi aldatmış, biri aldatmış.
Damlalar göğsünden gelmiş sonbahar,
Ağılar damlalar, güller damlalar.
Yakın hatıralar… idrak unutkan,
Vicdanını oyup vurar damlalar.
Vicdansız namuslu maskesin koymaz,
Vicdanın her anı ruhi ıstırap.
Vicdansız hatasız günlerden doymaz,
Vicdan bu hatadan büyüyen azap.
Teselli etmeye cesaretim yok,
Sen benim geçmişim, ömrüm parçası.
Keder diliyorum sadece sana,
Büyük bir neşenin sessiz şarkısı.
Aldanmaklar diliyorum çok defa,
Aldanmak — dünyaya bakmak, anlamak.
Aldanmak — gözyaşı dökmek, yok, silmek,
Aldanmak — savaşlara hazırlanmak.
Ağlamak diliyorum, gel, kayna, ağla,
Dişini yavaşca gıcırdat, ağla.
On cesur oğlun olanadek ağla,
Yüz cesur oğlun olanadek ağla,
Bin cesur oğlun olanadek ağla,
Ömrün bitince, doyanadek ağla!
Onlar lezzetsever, eşkiyalardır,
Ömürleri uzun, yazık, gereksiz.
Bu dünya — aslında aldatıcılardır,
Bu dünya — aslında ağlayan bir kız!
Ben senle beraber ağlaya bilmem,
Fakat baş eğecem acına sözsüz.
Sana çabalanıp asla yorulmam,
Seni seviyorum ağlayan ey kız!
***
Buni jonim desam hech jon emasday
hijronim desam bu hijron emasday
narilarim nari tirik chog‘imda
o‘lsam to‘planurlar mehmon emasday
hali hayotman bu xonadon emas
jahon itmsoli bu jahon emasday
berilar na beri na u yon emas
o‘lsam dodlar yo‘qsa shodon emasday
tuyuldim ortiqcha bu keng jahonga
yomonmanmi shuncha yomon emasday
chirk ketdi ko‘zlarim ko‘rurlar ravon
ammo ko‘ringanlar ravon emasday
o‘tib ketarimda shafaqlar hayron
er-ko‘kni birlamay ufq qon emasday
shafaq qon yorug‘lik quyoshdan mujda
kun yolg‘iz esa-da nolon emasday
Yo‘ldosh Eshbekni ko‘r shod yurar doim
so‘ngsiz qayg‘uda u bir on emasday.
* * *
Bunu canım desem hiç can değildir,
Hicranim desem bu hicran değildir.
uzaklarım uzak yaşam çağımda,
ölünce toplanır mihman değildir.
hala hayatım bu hanedan değil,
dünya istilasi bu cihan değildir.
verilir ne bura ne ora değil,
ölünce inliyor şadan değildir.
göründüm gereksiz geniş dünyaya,
kötüyüm mü böyle yaman değildir.
şu an gözlerim görürler revan,
ama görünenler revan değildir.
geçeceğim onda şafaklar şaşmış,
yer ğöğü birleştirmeden üfuk kan değildir.
şafak kan parlaklık güneşten müjde,
gün yalnız olsa da nalan değildir.
Yoldaş Eşbeği gör her zaman mutlu,
sonsuz acıda o bir an değildir.
***
Olamki odamin etmas baxtiyor
chopgan odam baxti vasli uryondir
shoir yashay olar bu olamda xor
ki oshiq bulbul u yuragi qondir
gul unga shu qadar yaqin va yiroq
dimog‘in yonida rasmi qonida
ki tutar yetmaslar ortida pichoq
ko‘rmaslar qonining intiqomida
asli barimizning qonimiz birdir
kelar borar makonimiz shu tuproq
nega birimizning qo‘limiz guldir
nega birimizning qo‘lida pichoq?!
* * *
Alem ki ademi mutlu etmiyor
koşan adam bahti vaslı çıplaktır
şair yaşayacak bu dünyası hor
ki aşık bülbül o yüreği kandır
gül ona o kadar yakın ve uzak
boğazın yanında resmi kanında
ki tutar yetmezler ardında bıçak
görmezler kanının intikamıənda
aslında hepimizin kanımız aynı
gelir gider mekanımız bu torpak
neden birimizin elimizde gül
neden birimizin elinde bıçak?!
XAYOLDA
yulduz uchib
ko‘zdan tushar
xotirada yashab qolar
mahbubaning yosh yuzlari
voqelik esa dahshat
faqat mahzun yuzlar emas
oldinda ayriliq
to qiyomat
to qiyomat
uzoq jimlik
uzun sukunat
bo‘lmas turib urging kelar faryod
solging kelar fig‘on
haqiqat – jon
haqiqat – og‘riq
haqiqat – sukunat
uzun muvaqqat
go‘yo birdan dod solib
birdan jimigan qushlar
birdan yulduz uchib
ko‘zdan
tushar.
***
Xayolda yulduz uchib
ko‘zdan tushar
xotirada yashab qolar
mahbubaning yosh yuzlari
voqelik esa dahshat
faqat mahzun yuzlar emas
oldinda ayriliq
to qiyomat
to qiyomat
uzoq jimlik
uzun sukunat
bo‘lmas turib urging kelar faryod
solging kelar fig‘on
haqiqat – jon
haqiqat – og‘riq
haqiqat – sukunat
uzun muvaqqat
go‘yo birdan dod solib
birdan jimigan qushlar
birdan yulduz uchib
ko‘zdan
tushar.
* * *
Hayalda yıldız uçup
gözden düşer
hafızada yaşayacak
mahbubanın yaş yüzleri
durum ise korkunç
fakat üzgün yüzler değil
önde ayrılmak var
ta kıyamet
ya kiyamet
uzun sessizlik
uzun sükünet
olmadan çekmek istiyorsan feryat
etmek istiyorsan nale
hakikat — can
hakikat — azap
hakikat — sessizlik
uzun süreli ve geçici
aniden çığlık atıyormuş gibi
aniden sessizlenmiş kuşlar
aniden yıldız uçup
gözden
düşer
***
Oyog‘ing o‘tadir mening yelkamdan
ohista qadaming o‘tkir qadaming
men jim-jit yotibman jim-jit o‘lkamda
sen o‘tib borasan baxtli alaming
men qachon turarman bilgaydir xudo
sen qachon to‘xtaysan bilmaysan o‘zing
balki sen alaming yozib baxtiyor
men ham baxtiyorman qadaming sezib.
* * *
ayağın geçiyor omuzlarımdan
yavaşca adımın keskin adımın
sessiz yatıyorum sessiz ülkemde
sense geçiyorsun mutlu elemin
ne zaman kalkarım biliyor Tanrım
ne zaman durursun bilmiyorsun hiç
belki sen elemini yazıp mutlusun
ben de çok mutluyum adımını duyup
***
Dunyo mendan tamom yiroqqa tushdi
ko‘zyoshlari oqib tuproqqa tushdi
chunki bir payt bilmay bog‘ladim ko‘ngul
bilib keskin uzdim titroqqa tushdi
yiroqdan bo‘lsada aylaydi g‘avg‘o
do‘stlari nafs shayton burmoqqa tushdi
shul sabab gohida sus ketar ko‘ngul
ig‘vo dengizida qirg‘oqqa tushdi
o‘zimga keltirdi pirning qo‘llari
avval do‘st gumoni – qarmoqqa tushdi
dunyoga maylimdan tushim bezovta
otam xafa bu g‘am arvohga tushdi
dedimki o‘zimga Yo‘ldoshni ko‘rgin
nafsu dunyodan tinch firoqqa tushdi.
* * *
Dünya, benden bütün uzağa düştü
gözyaşları akıp toprağa düştü
çünkü bir gün yüreğimi bağladım
bilerek koparsam titreğe düştü
uzaktan olsa da ediyor kavga
dostlari nefs şeytan vurmağa düştü
bu yüzden bazen kalp susuyor şaşkın
kavga denizinde kıyıya düştü
kendime getirdi pirimin elleri
önce dost şüphesi — ortağa düştü
dünyaya hayalimdan rüyam rahatsız
babam üzgün bu dert ervaha düştü
Dedim ki kendime Yoldaşi da gör
tutku ve dünyadan firaka düştü
Ey osmon
ko‘nglimga kir,
dunyodan bir o‘tilgaysan,
ey osmon, ko‘nglimga kir,
qafasingdan qutulgaysan,
bepoyonsan, kekkaymagin,
koinotga enkaymagin,
ey osmon, ko‘nglimga tush,
parvoz qilgin, misoli qush,
so‘tilgaysan-sitilgaysan,
har xil izdan titilgaysan,
ey osmon, ko‘nglimga tush,
mahkumlikdan qutulgaysan!
* * *
Ey felek, gönlüme gir
dünyadan bir geçilirsin
ey felek gönlüme gir
kafesinden kurtulursun
çok genişsin, kurumlanma
evrene hiç boyun eğme
ey felek, gönlüme düş
uç, hadi uç, güya bir kuş
sitilirin, sitilirsin
her tütlü izden ditilirsin
ey felek, gönlüme düş
mahkumiyetten kurtulursun!
JANGCHINING ONASI
1941 yil
Men ketaman qishloqdan
Onam qolar kuzatib,
Yo‘l chetida maysalar
Qo‘llarini uzatib…
Biz ketamiz – qushchalar –
Osmonni to‘ldiradi.
Biz ketamiz – g‘unchalar –
Gullarni so‘ldiradi.
Kunlar o‘tar yiroqda,
Kunlar o‘tar yilcha bor.
Yo‘llar o‘tar titroqda,
Goho eni qilcha bor.
Yillar o‘tar qa’rida
Nag‘allarning izi bor.
Elimizning bag‘rida
Botib ketgan ko‘zi bor.
Xatlar borib kelgaymi,
O‘tib xavfu xatarlar,
Bag‘ri xufton, qanoti
Qip-qizil, oq kaptarlar!
Yaxshiliklar o‘yida
Tinch kunlarni kutganim,
Jangu jadal qo‘ynida
Faryodli sukutlarim,
Urush holdan toydirgan
Zaminni quchgaymikin,
Qushchalarga – xatlarga
Aylanib uchgaymikin.
…Aytib qo‘yay gapimni
Kelganida xonasi,
Qurbon bo‘lgan jangchining
Qurbon bo‘lgan onasi,
Tushlarimga kiradi,
Oq ro‘molin tuzatib,
Yo‘l chetida maysaday…
Qo‘llarini uzatib.
U haqda she’riy xatlar
Uchar o‘tib xatarlar,
Uchar, uchar… qanoti
Qip-qizil, oq kaptarlar
ASKERIN ANNESİ
1941 yıl
Ben köyden gidiyorum,
Annem kalır izleyip.
Yol dışında çimenler
Ellerini uzatıp…
Biz gidiyoruz — kuşlar —
Gökyüzünü doldurur.
Biz gidiyoruz — tomurcuklar —
Çiçekleri soldurur.
Günler geçir uzakta,
Günler geçer yılca var.
Yollar geçer titrekte,
Bazen eni kılca var.
Yıllar geçir derinlikte
Tırnakların izi var.
Elimizin koynunda
Batıp getmiş gözü var.
Mektuplar gider, gelir,
Geçiyor tehlikeler.
Qoynu yatsı, kanati
Kızıl, ak güvercinler!
İyilik hayalinde,
Sakin gün beklediğim.
Savaşların koynunda
Feryatli sükütlerim.
Savaş haldan daldıran,
Yere sarılacakmı,
Kuşlara — mektuplara
Çevrilip uçacakmı?
…Sana söyleyeyim sözü
Dediği yerim geldi,
Kurban olan askerin
Kurban olmuş annesi.
Rüyalarıma girer,
Ak mendilini duzeltip,
Yol dışında çimenler…
Ellerini uzatıp
O hakta şiirsel mektup,
Uçar çok tehlikeler.
Uçar, uçar… kanatı
Kızıl, ak güvercinler.
* * *
Bir qush uchar osmonda,
Qanoti tolg‘in-tolg‘in.
Quvonadi bechora,
Sayraydi horg‘in-horg‘in.
O‘ylaydiki jonivor:
“Eltmoqdaman men bahor”
Bilmaydi bu yurtning o‘z
Boychechagi, qushi bor.
* * *
Bir kuş uçar semada
Kanatı dalgın-dalgın.
Seviniyor zavallı,
Okuyor yorgun-yorgun.
Düşünüyor yaratık:
“Getirecem ben bahar”.
Bilmiyor bu yurdun öz
Kardeleni, kuşu var.
NOGOH ROSTIN DESAM…
Bahor yomg‘iridan qor hidi kelar,
Iforlar ichidan yor hidi kelar,
Ko‘nglimga qarasam jur’ati yo‘qdir,
Nogoh rostin desam, dor hidi kelar.
Dilimni yorurg‘a so‘zlarim qani,
Ko‘ngilning cho‘lponin ko‘zlarim qani,
Men qayon borurman bo‘zlarim qani,
Dilimga boqurman – zor hidi kelar.
Men suvrat chizurman dilimga suvrat,
Siyratim suvrati topmadi sur’at,
Tilagim qiynaydi: “qon bilan sur xat,
Yo‘qsa a’molingdan xor hidi kelar”.
Men tunlar titrobon unsiz kuylayman,
U bilan tuproqni tinsiz o‘ylayman,
Tasallo tinglayman – ko‘kka bo‘ylayman;
“Oshiq bo‘ylaringdan nor hidi kelar!”
SÖYLESEM GERÇEĞİ…
Bahar yağmurundan kar kokusu gelir,
Kokular içinden yar kokusu gelir,
Yüreğime baksam cesaretim yok,
Söylesem gerçeği, dar kokusu gelir.
Gönlümü demeye sözlerim hani,
Kalbim çolpanın gözlerim hani,
Nereye gidiyorum, bozlarım hani,
Kalbe bakıyorum — zar kokusu gelir.
Bir resim çiziyorum kalbime resim,
Siyretim resimi bulamaz hiç hız,
Dileğim kaynıyor: “kan ve sur mektup,
Yolda görevinden hor kokusu gelir.”
Geceler titreyip şarkı söylüyorum,
Onunla toprağı sessiz düşünüyorum,
Teselli dinliyorum — göğe boyuyorum:
“Aşık kokundan nar kokusu gelir!”
***
Ey, oy sen moviy yurt uzra kularsan,
Men oshiq bo‘larman, haynahoy!
Shodlikdan yorishib to‘larsan,
Ey, Oy! Ey, Oy! Ey, Oy!
Sen o‘zing gavharsan yagona,
Zangor ko‘ylak siyoh ro‘moling,
Ne dardlar chekarsan pinhona –
Xayoling! Nurafshon jamoling!
Men oshiq bo‘larman, bo‘larman,
Durafshon bo‘ylaring durga boy!
Men baxtdan yorilib o‘larman,
Ey, Oy! Ey, Oy! Ey, Oy!
Uzun ko‘ylak, oppoq ro‘moling,
Xanda otsang silkinadi soy!
Qachon nasib bo‘lar visoling!
Ey, Oy! Ey, Oy! Ey, Oy!
* * *
Ey, ay mavi ülkede gülüyorsun,
Aşık olacağım, ihtimal.
Seviçten ışıl ışıl parlayacaksın,
Ey, Ay. Ey, Ay. Ey, Ay.
Tek kendinsin mücevher,
Mavi gömlek kara başörtün,
Ne acı çekersin gizlice —
Hayalın! Çok parlak hüsnün.
Aşık olacağım, olacağım,
Durefşan kokun cevherle dolu.
Mutluluktan yarılıp öleceğim,
Ey, Ay. Ey, Ay. Ey, Ay.
Uzun gömlek, beyaz başörtün,
Eğer gülüyorsun sallanır nehir.
Ne zaman nasiptir vuslatın,
Ey, Ay. Ey, Ay. Ey, Ay.
VATAN QADRI
Sharqiragan soylardan,
kelur yalpizlar atri,
uzoq-uzoq joylardan
sezilur vatan tafti,
yurakda dard qolmadi,
faqat sog‘inchdan boshqa,
suvlarda oyning qaddi
urilur toshdan toshga.
Qishlog‘im Boyto‘bida
qizg‘aldoq faryod urgay,
osmonlarning tubida
yig‘lab yuborar to‘rg‘ay.
… Bu yer o‘xshash, qadrdon,
har ne ko‘zlarga oshno,
har ne bordir – yer, osmon,
har ne! Vatandan boshqa.
Belgrad, 1987 yil
VATAN DEĞERİ
Şakırdak nehirlerden,
nane kokusu gelir,
uzak-uzak yerlerden
Vatan tefti sezilir.
gönüle ret kalmadı,
tek özlemekten başka,
sularda ay gölgesi
vurulur taştan taşa
O köyüm Boytobuda
bır kız çekmekte feryat,
gökyüzünün dibinde
ağlamakta bir serçe.
…Bura benzer, sevgili,
her şey göze aşina,
her şey vardır — yer, sema,
her şey! Vatandan başka.
Belgrad, 1987 yıl.
DARYO BO‘YI
Tushlarim qo‘ynidasan,
Kunu-tun o‘yimdasan.
O‘rtada buyuk daryo,
Sen daryo bo‘yidasan.
Ado dil ishq dardidan,
Fidolik ishq mardidan.
O‘rtada toshqin daryo,
Qayiqlar gul bargidan.
Armonlarda o‘trik bor,
Soxta hisda ko‘pik bor.
O‘rtada zolim daryo,
Umidlarga ko‘prik bor.
NEHİR BOYUNDA
Rüyamın koynundasan,
Her an hayalimdasin,
Ortada büyük nehir,
Sen nehrin boyundasın.
Yanan gönül dertinden,
Fedakar aşk mertinden,
Ortada taşar nehir,
Kayıklar gül yarpağından.
Rüyalarda ürtik var,
Sahte histe köpük var,
Ortada zalim nehir,
Umutlara köprü var.
***
Menga tog‘ balanddir osmondan ko‘ra,
Mehring bepoyondir, imkondan ko‘ra,
Imkon kam, yetmas hech foniy dunyoda,
Mehring esa dunyolardan ziyoda!
Huzuring balanddir ko‘plardan ko‘ra,
Bir nuring balanddir ko‘klardan ko‘ra,
Ko‘plar ham huzuring soyasidadir,
Ko‘klar ham bir nuring soyasidadir.
* * *
Bana dağ yüksektir semadan göre,
Şefkatin sonsuzdur, imkandan göre,
İmkan az, hiç yetmez fani dünyada,
Merhametin dünyalardan ziyade.
Huzurun yüksektir çoklardan göre,
Bir nurun yüksektir göklerden göre,
Çoklar da huzurun gölgesindedir,
Gökler de bir nurun gölgesindedir.
***
Vaqt
bilan olishib yashar ko‘pchilik –
yaxshilik, yaxshi ish qilmoqchi bo‘lgan,
so‘rib tashlaydi vaqt, goho puch ilik,
goh puch ilik quruq vaqt bilan to‘lgan,
talabalik yillar…
hamda umuman
insonda vaqt bo‘lsa, yetishmaydi qunt,
Fotima, Muyassar sizni unutmam,
meni etmadingiz Toshkentda unut,
Nazira qoshida xijolatim bor,
Gurjistonga uchib ketgandim tezkor,
bu uchoq. Va lekin yillar beshafqat,
nariga uchirib ketmasin faqat,
qo‘rqaman. Buyuk kun, diydor kuni bor,
sizni barzoxda ham sog‘inaman zor
sog‘inaman sizni takroru takror.
* * *
Zamanla savaşıp yaşar çok insan
iyilik, iyi iş yapmak istiyor
soracaktır zaman, bazen boş ilik
bazen kuru ilik zamanla doluyor
öğrencilik yılları…
hemde umumen
adamda vakit varsa, yoksuldur özen
Fatime, Muyasser sizi unutmam
beni etmediniz Taşkentte ihmal
Nazira altında çok utanmam var
Gürcistana uçtum onda hızlıca
bu uçak. Ama yıllar çok acımasız
bir yerlere uçurmasın sadece
korkarım. Büyük gün, vuslat günü var
sizi berzahta da özlüyorum zar
sizi özlüyorum tekrar ve tekrar…
***
Maktublardir
keksalarning duosi
oshiqlar ohi
nolalar qabul bo‘lgay
duolar ham ijobat
biroq qarab turib
qaramay ham hatto
qilib bo‘lmas toqat
etmas bo‘lsa ham bardosh
ketmas o‘lsa ham bardosh
maktublar og‘ir nam
tomchilab turadir
erga g‘am
dilga ham.
* * *
Mektuplardır yaşlıların duası
aşıklar ahı
naleler kabul olur
dualar da icabet
ama bakınca şu an
bakmadan rağmen
dayanılmaz sabır
yetmez olsa da sabır
gitmez olsa da sabır
mektuplar ağır nem
damlaliyor
yere gam
kalbe hiç.
***
Afsona
bo‘ldim
devona bo‘lolmadim
devona bo‘lsam edi
“dono”larga begona bo‘lsam edi
boshimni qo‘yib etagingizga
qilich emas
nur bo‘lib kirsam edi
ertagingizga.
* * *
Efsane oldum deli olamadım
keşke deli olsaydım
“bilge”lere yabancı olsaydım
kafamı koyup eteğinize
kılıç değil
nur olarak gire bilseydim
geleceğinize.
***
Quyosh
qiya tushib turar
uyning to‘riga
ilingan uzumlar sochar nur
tokchada kitoblar yorishgan
elkila yostiqqa devorga
suyangan bobo
behilar baxsh etar o‘zgacha surur
biroq zaif quyoshning qo‘ri
balki qo‘li
tortib ola boshlar ohista
ohista kitoblar porlay boshlaydi
osmonga suyanib turganday bobo
jilmayib qo‘yar
va uzatar ikki qo‘lini kitobga
duch kelganday
oftob oftobga.
* * *
Güneş eğimli durar
evin ağına
ilinmiş üzümler saçıyor ışık
rafta kitaplar yanıyor
duvara yastıka yavaşca
dayanan ata
ayvalar bağışlıyor özel bir sürüş
ama soluk güneşin koru
belki eli
çeke başlıyor yavaş yavaşca
yavaş yavaş kitaplar parlamaya başlıyor
gökyüzüne dayanmış gibi ata
gülüyor
ve iki elini de uzatır kitaba
karşılaşıldığı gibi
güneş güneşe.
Çeviren: Rahmat Babacan
Yorum ekle